നീ,
ജന്മാന്തരങ്ങള്ക്കപ്പുറം
ഏതോ തമോരാശിയില്
എനിക്കായിപ്പിറന്ന ഒറ്റ നക്ഷത്രം.
ഞാന്,
മരണം പൂക്കുന്ന താഴ്വരയില്
നിന്നെ സ്വപ്നം കണ്ടുറങ്ങുന്ന
ദേശാടകന്.
നീ,
വാക്കിന് സമുദ്രം
മിഴികളിലൊളിപ്പിച്ച്
എന്നുള്ഭിത്തികളെത്തകര്ത്ത
ശാന്ത വിസ്മയം.
ഞാന്,
നിന്നെ, നിന്നെ മാത്രം തേടി
ഒഴുകിയെത്തുന്ന
സങ്കടത്തിന് നദി.
നമ്മള്,
മഴതന് സങ്കീര്ത്തനങ്ങള്ക്കിടയിലൂടെ
കൈ കോര്ത്തു പോകേ,
ആത്മാവില് പരസ്പരം
തൊട്ടറിഞ്ഞവര്.
Tuesday, October 27, 2009
Subscribe to:
Posts (Atom)